معنی ازشهرهای خراسان جنوبی

درمیان.

خواف

نهبندان

مروست

جاجرم

قائنات

بیرجند

خوسف

چارده، گیوک، دره سبزرود

بیرجند

خلیل آبادقوچانتربت جامنیشابورتربت حیدریهانابد، باجگیران، باخرز، بار، بایگ، بجستان، بردسکن، بیدخت، تایباد، تربت جام، تربت حیدریه، جغتای، جنگل، چاپشلو، چکنه، چناران، خرو، خلیل آباد، خواف، داورزن، دررود، درگز، دولت آباد، رباط سنگ، رشتخوار، رضویه، رودآب، ریوش، سبزوار، سرخس، سلامی، سلطان آباد، سنگان، شادمهر، شاندیز، ششتمد، شهرآباد، صالح آباد، طرقبه، عشق آباد، فرهادگرد، فریمان، فیروزه، فیض آباد، قاسم آباد، قدمگاه، قلندرآباد، قوچان، کاخک، کاریز، کاشمر، کدکن، کلات، کندر، گناباد، لطف آباد، مشهد، مشهد ریزه، ملک آباد، نشتیفان، نصرآباد، نقاب، نوخندان، نیشابور، نیلشهر، همت آبادکاشمر

جنوب، جنوبی

جنوبی , اهل جنوب , جنوبا , بطرف جنوب

خراسان. [خ ُ] (اِخ) در اساطیر قدیم ما نام شهرها را غالباً نام شخص سازنده ٔ آن می شمردند و مستوفی آرد: خراسان پسر عالم و عالم پسر سام است و عراق پسر خراسان می باشد. (از تاریخ گزیده چ لیدن ص 27).

خراسان. [خ ُ] (اِ) مشرق است که در مقابل مغرب باشد. (برهان قاطع) (فرهنگ جهانگیری) (از انجمن آرای ناصری) (از آنندراج) (مفاتیح):
از خراسان برد مه طاووس وش
سوی خاور میخرامد شاد و خوش.
رودکی.
مهر دیدم بامدادان چون شتافت
از خراسان سوی خاور می شتافت.
رودکی.
|| خورشید. (از شرفنامه ٔ منیری):
اگر بر جنابت نه جامی گرفت
خور آسان خراسان کجا می گرفت.

1512